ارکان علم مدنی در دیدگاه فارابی

«علم مدنی»، به معنای اعم، در نظریه سیاسی حکیم ابونصر فارابی، عبارت است از: شناخت پدیده مدنی. شناخت نیز شامل شناخت علمی سیاسی و فلسفی سیاسی تا معرفت‏شناسی سیاسی و حتی منطق و روش‏شناسی سیاسی بوده؛ کما این که پدیده سیاسی نیز شامل: اجتماعی مدنی، مدینه و سیاست مدنی خواه در حد کوچک یا شهری و ملی و نیز در حد میانی یا امت و سرانجام در برد جهانی و در سطح بزرگ می‏باشد. انسان مدنی به عنوان جزء اجتماع مدنی و مدینه و عنصر اصلی تشکیل دهنده آن و گروه‏های مدنی از قبیل: خانواده و منزل و اصناف مدنی و محلات، تحت عنوان جماعت‏های ناقصه، موارد یا بخش‏هایی از اجتماع مدنی و مدینه محسوب می‏گردند.